Skip to Content

جشن‌های دوازده‌گانه‌ی ایرانی

https://www.kidsocado.com/web/image/product.template/327/image_1920?unique=e57205c

پیش‌فروش این اثر از هم‌اکنون آغاز شده است.

با ثبت سفارش در این مرحله، نام شما در فهرست دریافت‌کنندگان نخستین نسخه‌ها قرار می‌گیرد و کتاب بلافاصله پس از انتشار رسمی، برایتان ارسال خواهد شد.

پریناز ژندی

سپهر صادقی

The Twelve Iranian Festivals  
جلد گالینگور  - دو زبانه (فارسی - انگلیسی) - ایرانشناسی
 

29.99 CAN$ 29.99 CAD 29.99 CAN$ بدون مالیات

Not Available For Sale

    این ترکیب وجود ندارد

    این محتوا در تمام صفحات محصول به اشتراک گذاشته خواهد شد.

    شرایط و ضوابط
    30 روز گارانتی بازگشت مبلغ پرداختی
    ارسال 5-7 روز

      توضیحات محصور

      • انتشارات: کیدزوکادو
      • تاریخ انتشار: 1 فوریه 2026
      • زبان کتاب: دوزبانه فارسی - انگلیسی
      • تعداد صفحات: 68 صفحه
      • شابک: 978-1-77892-312-8
      • Dimensions ‏ : ‎ 6.5 x 0.06 x 6.5 inches


    «جشن‌های دوازده‌گانهٔ ایرانی» پلی است میان میراث گرانمایهٔ نیاکان و نگاهِ جست‌وجوگر نسل امروز. هدف از خلق این اثر آنست که خواننده به آیین‌ها، جشن‌ها و زیبایی‌های فرهنگ ایرانی نزدیک‌تر شود و آگاهانه با فلسفه و معنای هر یک از جشن‌های دوازده‌گانه آشنا شود. در نگارش این مجموعه، بر منابع معتبر تاریخی، ادبی وعلمی تکیه شده تا دریچه‌ای روشن به تاریخ و فرهنگ ایران زمین گشوده شود. این کتاب حاصل پژوهشی مشترک باعشق به فرهنگ ایرانیان باستان است، از پریناز ژندی شاعر، نویسنده و آموزگار زبان فارسی در ونکوور کانادا و سپهر صادقی، زبان‌آموز مستعد و عاشق فرهنگ و ادب ایرانی که در پایهٔ پیشرفته‌ی آموزشگاه بسوی آینده است و به دست هنرمند برجسته، هانیه تام، جان گرفته و به تصویر کشیده شده است. امید که مطالعه‌ی این کتاب در دل دوستداران فرهنگ اصیل ایرانی، حسِ پیوند، آرامش و سرافزاری بیافریند.

    جشن‌های دوازده‌گانه‌ى آريايى صدای ماندگار تمدنى كهن از اعماق تاريخ است، آیین‌هایی که گذر پر شتاب زمان را تاب آورده‌اند و همچنان درذهن و روح ايرانيان نسل در نسل باقيست. یک سال کامل در گاه‌شماری ایرانی از دوازده ماه با نام‌هاى پارسى تشکیل می‌شود. این اسامى در تقویم با روزهای ماه نیز مشترک‌اند. به‌عنوان نمونه، «فروردین» که نخستین ماه سال است، نام نوزدهمین روز هر ماه نیز به شمار می‌آید. در روزگاران کهن، هرگاه نام روز و ماه بر یکدیگر منطبق می‌شد، ایرانیان آن روز را گرامی می‌داشتند و جشن می‌گرفتند. جشن‌هاى دوازده گانه آريايى کارکردی ارزشمند در جامعه ى ايرانيان باستان داشتند، اين مراسم به عنوان يك آئین‌ اجتماعی برای تقویت همبستگی، ایجاد نشاط جمعی و تجدید نیرو محسوب می‌شدند. مرد و زن ايرانی با سرور، پایکوبی، بازی‌های گروهی و افروختن آتش، رنج و فرسودگی روزمره را از خود دور کرده و توان و نشاطی تازه برای ادامه کار و زندگی می‌یافتند. هدف از نگارش این مجموعه معرفى و شناخت آیین‌های درخشان آريايى است كه نه‌تنها در میان فارسی‌زبانان سراسر جهان زنده نگه داشته مى‌شود، بلکه شایسته است در میان دیگر فرهنگ‌ها نیز شناسانده شود. جالب آنكن هر یک از این جشن‌ها، بر پایه نگرشی انسان‌دوستانه و طبیعت‌محور شکل گرفته‌اند؛ نگرشی که به عناصر بنیادین: آب، خاک، آتش و گیاه روح و معنا می‌بخشد. در دنیای امروز، فقدان برخی از این آیین‌ها که پیوند انسان با طبیعت و جامعه را استحکام می‌بخشیدند، به‌روشنی احساس می‌شود. چنین میراث معنوى از نياكان ما می‌تواند همچنان الهام‌بخش و راهگشاى انسان معاصر باشد.


    درباره نویسنده

    زمان چه بی‌صدا از کنارمان عبور می‌کند. آن لحظه‌ى نخست، هنوز در گوشه‌ای از خاطرم آرام می‌تپد.

    اولين روزی که پسری ده‌ساله، آرام و مؤدب، با چشمانی پر از شور و امید وارد کلاس شد؛ پسری که عاشق فوتبال بود و با وجود تمام دلبستگی‌های کودکی‌اش، دلش می‌خواست زبان و فرهنگ سرزمین مادری‌اش را فراموش نكند.

    سپهر، متولد ایران، پیش از مهاجرت فارسی پایه‌ی اول را در وطن خوانده بود و از ده سالگى در كشور كانادا ادامه‌ی يادگيرى فارسی را با من آغاز کرد. از همان روزهای نخست کلاس‌مان، برقى در چشمانش بود که به من می‌گفت این کودک فقط یک زبان نمی‌آموزد؛ او در جست‌وجوی ریشه‌هاست، در جست‌وجوی پیوندهایی که دلش را گرم نگه می‌دارند.

    سال‌ها گذشت و امروز که در کلاس هشتم فارسی درس می‌خواند و نه سال از آشنایی‌مان می‌گذرد، آن کودک کوچک به نوجوانی آگاه، تلاشگر و بسيار علاقمند به فرهنگ و آيين ايرانى تبديل شده است.

    گاه از خود مى پرسم در كلاس چه گذشت كه هر صفحه‌ای که با هم خواندیم، هر جمله‌ای که نوشتیم، هر گفت‌وگویی که درباره ایران و تاریخ و جشن‌ها داشتیم، رشته نامريى بود که او را محکم‌تر به فرهنگ آریایی پیوند می‌زد. پايه هشتم فارسى ،براى چندمين بار سپهر عزيزم مجرى جشن هاى آموزشگاه بود ، پس از أجراي موفق او در جشن مهرگان پيشنهاد کتاب «جشن‌های دوازده‌گانه آریایی» براى سپهر عزيزم نقطه‌ی آغاز یک مسیر تازه شد. او با شوق پذيرفت، ما ساعت‌ها کنار هم نشستیم؛ خواندیم، مقایسه کردیم، تحقیق کردیم، نوشتیم و ترجمه کردیم. هر مطلبی را با دقت می‌پذیرفت و با هیجان درباره‌اش بحث می‌کرد. این کتاب، برای او تنها یک اثر ادبى نبود؛ پلی بود به سوی درک عمیق‌تری از میراثی که دوست داشت آن را به بهترین شکل بشناسد.

    سپهر هميشه كوشا و پر انرژى است ، او فقط در درس و فرهنگ نمی‌درخشد. او نوجوانی است که عاشق فوتبال است و سال‌ها تلاشش در این مسیر، نتیجه‌ای درخشان داشته است. دو بار به مقام قهرمانی استان BC دست یافته؛ دستاوردى که برای هر نوجوانی افتخارى بزرگ است و از ديد آموزگارى چون من، نشانه‌ی پشتکار و عزم او در هر مسیری که قدم می‌گذارد.

    امروز، وقتی به سال‌هاى پيش نگاه می‌کنم، حس عمیقی از شادى و رضايت در قلبم موج مى‌زند. سپهر فقط یکی از دانش‌آموزانم نیست؛ او برای من رفيق و دوستی است عزیز و صميمى نوجوانی که رشدش را در زمينه‌ى آموزش زبان و ادبيات فارسى قدم به قدم شاهد بوده‌ام، اكنون ديگر گویی زمان از میان انگشتانم می‌گریزد همراهی با او، هر روزش به من یادآوری کرد که آموزگار زبان و ادبيات پارسى بودن یعنی لذت بردن از شکوفایی نسل جوان و مشتاق فرهنگ و ادب سرزمين مادرى.

    پری‌ناز ژندی

    درباره نویسنده

    پری‌ناز ژندی، آموزگاری خلاق و پرتلاش در سپهر فرهنگ و زبان پارسی است؛ فرزانه‌اى اندیشمند که سال‌هاست در دوردست‌های مهاجرت، چراغ زبان مادری را با جان و دل روشن نگاه داشته و با گام‌هایی استوار، راه .ی است از دانش ادبی و نگاه هنری با رویکردی ریشه‌دار در فرهنگ اصیل ایرانی پری‌ناز ژندی، شاعر، نویسنده و کنشگری اجتماعی نیز هست؛ انساتی متعهد که در مجامع بین‌المللی در جهت پاسداشت زبان پارسی و حمایت از زنان ایرانی نقش‌آفرینی کرده است. در مقام کارشناس زبان و ادبیات فارسی، رسالت خود را گسترش مرزهای زبان مادری در پهنه‌ی جهانی می‌داند.

    از دیگر افتخارات پری‌ناز ژندی، تألیف نخستین کتاب دوزبانه‌ی آموزش الفبای فارسی برای کودکان با بهره‌گیری از زبان انگلیسی‌ست. این اثر پرفروش، به همت انتشارات «کیدزوکادو» و با همراهی ستاره ستایش منتشر شده و در آمازون با استقبال گسترده روبه‌رو شده است. 
    او نه تنها آموزگار زبان، که پیام‌آور عشق به فرهنگ، شعر، و هویت ایرانی‌ست. روشنایی‌بخشی که واژه‌ها را چراغ راه کرده است تا فرزندان دیروز و امروز، از هر کجای جهان، ردّی از ایران را در دل خویش به یادگار داشته باشند.. ​